Strooppudding

Warme pudding: ik maak het eigenlijk zelden of nooit. Je moet namelijk ruim van te voren beginnen met bakken of koken... en meestal bedenk ik vrij laat wat er 's avonds op het menu staat. 'n Enkele keer staat er bij ons poffert als laatste gang op tafel, vaak vooraf gegaan door een langzaam pruttelende erwtensoep of stoofpot. 

Een eeuw (of wat) geleden was het dagelijkse kost: pap, brij of pudding toe. Het kant-en-klare gemak uit het zuivelschap van de supermarkt, daaraan zijn we erg gewend geraakt. Zelf maken van vla of pudding, dat doe je alleen voor je plezier of om iets op te maken. Op ons aanrecht lag een halfje tijgerbruin te verdrogen, tijd dus voor een gekookte pudding met geraspt oud brood. Een recept wat mij wel aanlokte, is Strooppudding uit een oud reclameboekje van Honig, geschreven door mevrouw Wittop-Koning (1935)

Dat de Britse keuken de bakermat is van pudding, komt nadrukkelijk naar voren in het recept voor deze strooppudding. De au-bain-marie gekookte pudding is een afgeleide van de Engelse Steamed Treacle Sponge Pudding. 

Treacle is een melasse-achtige siroop, wat gemaakt wordt uit bijproducten tijdens het raffineren van suikerriet. De grondstoffen voor de lichte siroop, de goudkleurig variant, ontstaan bij de eerste keer opkoken van suikerrietsap. Sir Abram Lyle was degene die dit bijproduct bewerkte tot een milde, blanke siroop en het in 1881 als Golden Syrup op de markt bracht. Het werd een mateloos populair product, tegenwoordig over bijna heel de wereld verkrijgbaar. Het is sinds een tiental jaren ook gewoon in de meeste Nederlandse supermarkten te vinden. In een later stadium van de suikerraffinaderij ontstaat melasse-siroop, een dikke zwarte stroop, dit heeft een specifieke, beetje bittere smaak. 

In oudere recepten voor Treacle Pudding wordt niervet verwerkt, wat samen met de hoeveelheid golden syrup natuurlijk een ontzettend machtig dessert oplevert. Op veel scholen werd deze strooppudding gegeten, voor de Britten een nostalgisch gerecht dus. In May Byron's Pudding Book (1917) is een recept opgenomen met de verhouding van 1 deel bakmeel, 1 deel niervet en 1 deel golden syrup, samen met wat specerijen. Tegenwoordig wordt er vaak een recept gebruikt van een luchtiger spongebeslag, bestaande uit zelfrijzend bakmeel, ei, boter, golden syrup, allspices en 'n snufje zout. 

Er bestaan varianten met een deel breadcrumbs in het beslag, of zelfs amandelmeel. Mevrouw Wittop-Koning heeft vast en zeker overzeese contacten gehad, toen ze het Honig's receptenboekje samenstelde. Het verwerken van een restje oud brood paste goed in haar filosofie over zuinig en voedzaam koken. Dit is haar recept, uit Vijftig recepten voor Honig's Zelfrijzend Bakmeel:

Strooppudding

125 Gr. (¼ pond of ruim ¼ pakje) Honig’s Zelfrijzend Bakmeel, 125 Gr. (¼ pond) oud wittebrood, zonder korst gewogen, 125 Gr. (1¼ ons) boter, 150 Gr. (1½ ons) stroop, ¼ theelepel zout, ½ theelepel gemberpoeder, ½ theelepel kaneel.

Roer het geraspte brood, het meel, het zout en de kruiden door elkaar en snijd in dit droge mengsel de boter tot fijne kruimels; vorm er dan door de stroop een samenhangend geheel van, breng dit over in een met boter ingesmeerden warme-puddingvorm en kook den pudding 1½ à 2 uur au bain-marie (d.w.z. in een pan met kokend water.)

Serveertip: je kunt nog meer golden syrup gebruiken en vóór het koken 3 eetlepels siroop in de puddingvorm schenken. Of na het storten de pudding ermee bedruipen. Een andere, ook zeer bekende Britse traditie is het serveren van de pudding met een (warme) custardsaus. Mmmm, we hebben onze vingers er bij afgelikt....!