Wat kun je nog meer met kwee?

Na het maken van de kweepeer marmelade, hield ik nog een halve liter kookvocht over. Te jammer om weg te gooien. Opnieuw duik ik in m'n kookboekenverzameling. Ik kan me voorstellen dat de keukenmeiden vroeger alle restjes verwerkten. Siroop ligt voor de hand natuurlijk. Henriëtte Davidis rept in haar Keukenboek met geen woord over limonade of andere verwerking van het kweepeervocht. Terwijl het kookvocht een heerlijke geur heeft aangenomen en een mooi zacht gelig kleurtje kreeg.

Ik blader eens verder, bijt me wat vaster in de kwee. Welke smaken passen? Ik sla mijn Smaakbijbel er maar eens op na. Nikki Segnit schrijft: 'De kweeperengeur is een combinatie van appels, peren, rozen en honing met een muskusachtige tropische diepte' en verder: 'Schil  hem in elk geval niet, want  in de schil zit de meeste smaak!' Nou ja, wanneer ik gave kweeperen te pakken kan krijgen, zal ik daar nog eens aan denken. De meest gebruikte combinatie is appel en kweepeer, en natuurlijk kweegelei of -marmelade op het kaasplankje.
Speurend op internet blijkt er een heuse kwee-site te bestaan: kweepeer.nl. Voor mensen met een kweepeer-overschot zijn er meer dan 50 recepten met kwee. Over de lange historie van de kwee kon ik hier niet zo gauw niets vinden. Wel in de Dikke van Dam. Volgens zijn informatie was de kwee al erg populair bij de Grieken en Romeinen. Een liefdesappel, als symbool voor vruchtbaarheid.
Catharina van Zierikhoven besteedt in haar Neerlandsch kookkundig woordenboek behoorlijk wat woorden aan de kwee. 'Men maakt er de buitengemeen lekkere Confituuren en liquers van' waarna de 'voornaamste en beste bereidingen' volgen. Likeur lijkt me een geschikte verwerking van mijn kookwater, achteraf had ik de schillen en klokhuizen beter ook kunnen bewaren.
In mijn eigen boekenkast stuit ik op een recept voor kweeënlikeur uit Lucullus, Culinaire recepten:

Kweeënlikeur

Rasp kweeënvleesch, wring ‘t door eenen doek in eene schaal, zet ‘t tot den volgenden dag gedekt weg en giet ‘t sap dan af van ‘t bezinksel. Doe in eene geëmailleerde ijzeren pan 1 liter 8 deciliter van dit sap en 0,375 kilogram suiker; laat dit even doorkoken en dan koud worden, waarna er 6 deciliter Fransche brandewijn wordt doorgeroerd. Hiermede worden fleschjes gevuld, die gesloten worden. Voor me 't in de fleschjes giet kan men 't desverkiezende laten loopen door een haren zeef, waarin een witten neteldoekschen is uitgespreid.

Mijn kookvocht met de suiker liet ik iets inkoken tot 400 ml, ik gebruikte 80 gram suiker. Na het afkoelen schonk ik er 130 ml inmaakbrandewijn bij, dit zijn de verhoudingen van Lucullus' recept. Een grappig experiment, over een week of twee ga ik eens bekijken wat het resultaat is geworden. Kaas met 'n glaasje kweelikeur... het klinkt mij al aangenaam in de oren!