Courgette

Courgette is een laatbloeier in de Nederlandse keuken. Van oorsprong groeit het gewas in Noord- en Zuid-Amerika. Ontdekkingsreizigers namen de zaden mee en zo belandde de courgette in Europa, voornamelijk in het zuiden: Italië en Zuid-Frankrijk. Het is moeilijk te achterhalen wanneer de courgette in Nederland zijn intrede deed. Komkommerrecepten zijn er wel te vinden in oude keukenboeken. Maar de naam courgette kom je voor de 20e eeuw niet tegen. Borg- en kasteeltuinen beschikten vaak over serres of plat glas, waar courgette en pompoen voorgezaaid, komkommer, meloen en zelfs citrusfruit voor eigen consumptie geteeld kon worden. Soms is er wat onduidelijkheid over de soortnamen: in Aaltje (1891) worden komkommers en grote augurken aangeduid als meloentjes. Zou er de voor buitenteelt geschikte muismeloentjes (cucamelon) bedoeld worden? In de Keukengids van P. F. Loncke (1915) heten courgerons of courgettes ook wel watermeloenen.

Komkommer, augurk, meloen, pompoen en courgette behoren tot dezelfde plantenfamilie: de Cucurbitaceae. Tot na de Tweede Wereldoorlog waren deze exoten moeilijk verkrijgbaar. Volgens Johannes van Dam was de kwaliteit van courgettes op de markt (in de 60-er jaren) zó belabberd, dat de courgette pas laat een plaatsje in de Nederlandse keuken veroverde. Vanaf 1970 leerden we deze groente massaal waarderen en werd het algemeen verkrijgbaar. Het oudste recept wat ik kan vinden in mijn boekenkast komt uit Wereldrecepten voor de Hollandsche Keuken, van Martine Wittop Koning(1916) Ze heeft het over de onbekende groente ‘vegetable Marrow’, zoals de courgette in de Britse keuken genoemd wordt.

Bij het oogsten zijn de kleine, jonge courgettes het lekkerst. Johannes van Dam, natuurlijk erg kieskeurig, adviseerde courgettes al te oogsten wanneer ze zo’n 10 cm lang zijn. Zelf vind ik 20 à 25 cm lengte ook een prima maat. De zaadlijsten zijn dan nog klein, de schil dun en het vruchtvlees lekker knapperig. Wanneer je ze in de moestuin een paar dagen ‘vergeet’ zijn ze zomaar uitgegroeid tot enorme, veel minder smakelijke bommen. Nog prima te gebruiken in een soepje, maar toch..

Een modern, maar heerlijk zomers recept is deze quiche met courgette en ricotta. Vooral erg geschikt voor het verwerken van jonge courgettes. Mijn ervaring is dat bij oudere, grote exemplaren de schil wat scherp en hard wordt in de oven. En ik paste het recept iets aan, ik koos voor een brosse, minder calorierijk quichedeeg. De decoratie met eetbare bloemen maakt het helemaal af! In mijn tuin heb ik altijd goudsbloemen in bloei, je kunt ook kiezen voor Oost-Indische kers, viooltjes of bernagiebloemen.